ไปกินข้าวร้านนี้ที่เคยไปกันบ่อยๆสมัยเรียน
วีรกรรมที่เคยทำกันไว้
แอบโดดเรียนมาดูดบุหรี่เวลาพักเบรก
คืนนี้ไปรำลึกความหลังกันที่ burdock
อาจารย์คนนั้น คนนี้เป็นไงบ้างวะ
ร้านนี้แม่มหายไปไหน เจ๊งแล้วเหรอวะ
1 ปี ผ่านไป บางแสนนี่คือโมดิฟายสัสๆ คือร้านเก่าแม่มหาย ร้านใหม่มาแทนที่ ตึกวิศวะก็ทำทางเข้าใหม่ ไอ้นู่นก็สร้างเสร็จแล้ว ไอ้นี่ก็สร้างเสร็จแล้ว ไอ้นู่นหาย ไอ้นี่ปรับปรุง ก็วนเวียนกันไปแบบนี้
นี่แหละนะ วัฎจักรของบางแสน แดน ม.บูรพา ใครแกร่งก็อยู่รอด ใครอ่อนก็ตายเรียบ
ร้านไหนบริการห่วย รสชาติแย่ก็เจ๊งกันไปตามระเบียบ หน้าใหม่ผุดขึ้นเป็นว่าเล่น ร้านค้าใหม่ๆมาแย่งกันเปิด มาแข่งกันขายทุกปี ร้านไหนอยู่นาน แปลว่ามันต้องอร่อยจริง มันต้องเด็ดจริง ไม่งั้นเก็บข้าวของกลับบ้านนอกกันไปนานแล้ว!!! ฮุฮุฮุ
......................
แล้วรับปริญญาปีนี้ก็เคยเหมือนเช่นเคย ช่วงนี้ก็เห็นบัณฑิตเริ่มเห่อ ใส่ชุดครุยเข้ามาถ่ายรูปนอกรอบในมอกันละ บางคนก็ขนข้าวของมาพักกันละ เรียกว่าหยุดงานมารำลึกความหลัง มาใช้ชีวิต มาเก็บบรรยากาศ เก็บความสุขกับความทรงจำเก่าๆ กับเพื่อนเก่าๆกันให้เต็มที่ .. เพราะโอกาสแบบนี้ ไม่มีอีกแล้ว
และถึงแม้สถานีต่อไป จะเป็นปริญญาโท .... แต่อารมณ์ตอนรับปริญญา เชื่อว่าร้อยทั้งร้อย ไม่ตื่นเต้นเท่าปริญญาตรีใบแรกแน่นอน มันตื่นเต้น มันสุขใจ มันคิดถึง สถานที่ ที่จากไปนานแล้ว
สถานที่ที่เราคุ้นเคย
สถานที่ที่เราอยู่มา 4 ปี
สถานที่ที่เรารู้ว่า ... ซอกซอยตรงไหน ทะลุถึงไหนได้บ้าง
สถานที่ที่เราพูดได้เต็มปากว่า เนี่ย .. บ้านเรา :)
หาดบางแสน
หาดวอน
แหลมทอง
เซเว่นที่แม่งมีทุก 100 เมตร
ตลาดวังมุก
วอล์กกิ้ง
หอประชุมธำรงบัวศรี
เอ้า ... กลับไปซึมซับความทรงจำกันให้เต็มที่ครับ
